De Hoogedelachtbare Christopher Walter Monckton

Goedendag aan iedereen over de hele wereld. Mijn naam is Christopher Monckton, Burggraaf Monckton van Brenchley. En ik ben gevraagd om u in het kort de redenen te geven waarom u zich geen zorgen hoeft te maken over een snelle, gevaarlijke, door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde.

De paniek over de opwarming van de aarde is gebaseerd op talrijke voorspellingen dat de oorzaak van de opwarming van de aarde de uitstoot van broeikasgassen door menselijke activiteiten is. Deze voorspellingen zijn uitsluitend gebaseerd op computermodellen van enorme hoeveelheden gegevens die de dynamiek van klimaatverandering in de komende 100 of zelfs 200 jaar simuleren.

Nu is er één probleem met deze modellen, hoe goed ze ook in elkaar zitten, en dat is dat ze afhankelijk zijn van metingen die wij doen van de verschillende aspecten van het klimaat. In feite worden duizenden verschillende aspecten van het klimaat gemeten, en deze metingen worden in de modellen ingevoerd. En nu blijkt dat deze modellen meetfouten kunnen bevatten, en soms zeer belangrijke.

Zo is er bijvoorbeeld zo'n meetfout in de wolkenfractie die elk jaar gemiddeld 4 Watt per vierkante meter hoger of lager is. We weten niet waar dat precies is. En die ene meetfout is 100 keer groter dan het gemiddelde jaarlijkse effect van al onze emissies en al onze activiteiten op het klimaat. En als je daarom een standaardtechniek gebruikt om die fout door 100 jaar klimaatvoorspellingen te verspreiden, dan ontdek je dat de meetfouten zo groot worden dat het hele scala van voorspellingen van de modellen binnen die meetfouten vallen en dus niet beter zijn dan giswerk.

Nu, dit is een bewezen resultaat. Het is twee jaar geleden gepubliceerd en beoordeeld door Dr. Patrick Frank van het Stanford Linear Accelerator Laboratory. Hij werkt daar al 20 jaar. En hij kwam tot deze conclusie. Dit werk is beoordeeld door een persoon die de ernst van klimaatverandering begrijpt — professor Karl Wunsch.Hij bevestigde de bevindingen van Patrick ondanks het feit dat ze klimaatwetenschappers in gevaar brengen. In de 2 jaar die zijn verstreken sinds de publicatie, is dit werk niet weerlegd. En dit is erg belangrijk. Want als iemand kwam en zei: ‘Ja, dit is allemaal onzin’, dan zouden de discussies beginnen. Maar tot nu toe heeft niemand deze conclusies betwist. Deze methode voor het analyseren van de overdracht van fouten bestaat al heel lang in de statistieken en de totale fout wordt berekend met behulp van de zogenaamde kwadratuurvergelijking.

Dat betekent dus dat de klimaatmodellen, hoe groot ook, hoe duur ook, hoe uitgebreid ook, hoe correct ook geconstrueerd, hoe getrouw ook, in theorie het klimaat kunnen weergeven. Zij kunnen geen voorspellingen doen die beter zijn dan giswerk. Ze kunnen ons niets, en dan bedoel ik ook niets, vertellen over de mate van opwarming van de aarde die wij kunnen veroorzaken. Dus dat is bewezen resultaat nummer 1.

Nummer 2 is het onderzoek van mijn team, dat onder meer bestaat uit de voormalige directeur van het Amerikaanse Global Climate Change Programme, en hij is professor aan de Universiteit van Delaware. We hebben een professor in de controletheorie, en de reden waarom we hem hebben is dat klimaatwetenschappers in 1984 de controletheorie hebben geleend, de theorie over hoe terugkoppeling werkt in een dynamisch systeem, dat wil zeggen een systeem dat zijn toestand in de loop van de tijd verandert. En toen ze die leenden, begrepen ze niet wat ze leenden. Dit is nu een groot probleem in de wetenschap.

Het is een catastrofale fout. Op een cruciaal punt in hun berekeningen vergaten ze dat de zon schijnt. En dus dachten zij dat de terugkoppelingsreacties die volgens hen verantwoordelijk zijn voor tussen 3/4 en 9/10 van de enorme hoeveelheid opwarming die zij voorspellen, allemaal afkomstig waren van de broeikasgassen, terwijl bijna al deze terugkoppelingsreacties in feite afkomstig waren van het feit dat de zon schijnt.

Dus we zijn op dit moment bezig met het voorleggen van ons document voor collegiale toetsing. Het is in handen van een toonaangevend tijdschrift, en we kozen een tijdschrift waarvan de redacteur niet geloofde dat er enig geloofwaardig argument was tegen het officiële verhaal over klimaatverandering. Dus gingen we naar hem, want als er een fout zit in wat we hebben gedaan, zal hij er belang bij hebben die te vinden. Maar tot nu toe heeft hij het 7 maanden gehad en heeft hij niet kunnen weerleggen wat wij hebben gedaan.

Als de hele wereld het Britse beleid zou aannemen om de CO2-uitstoot in 2050, dat wil zeggen in de komende 30 jaar, tot nul terug te brengen, hoe zou het opwarmingsproces zich dan ontwikkelen? Zou het helemaal zijn gestopt als er geen CO2-uitstoot was geweest? Natuurlijk gaat niet de hele wereld dit doen, omdat China en andere landen over het algemeen vrijgesteld zijn van deze vereisten.

Laten we zeggen dat alle landen dat hebben gedaan. Dat zullen ze niet, maar laten we het ons voorstellen. Hoeveel opwarming hadden we kunnen voorkomen? In feite is dit niet moeilijk te berekenen. En het antwoord is slechts een achtste van een graad Celsius, en het zou $ 5 biljard waard zijn. Dat wil zeggen, vanuit economisch oogpunt heeft het helemaal geen zin om iets te doen om het tempo van de opwarming van de aarde te verminderen, omdat het resultaat verwaarloosbaar zal zijn, want wat we ook doen, we zullen de situatie praktisch in geen enkel opzicht beïnvloeden. 

En ze deden hetzelfde met de ozonlaag aantastende chloorfluorkoolwaterstof gassen. Zij overschatten de snelheid waarmee deze gassen de ozon in de bovenste lagen van de atmosfeer afbreken met een factor 10. Dit was een enorme fout. En daarom blijkt het Protocol van Montreal, dat bedoeld was om de uitstoot van deze stoffen te stoppen, overbodig te zijn geweest. Ze hadden het gewoon kunnen laten zoals het nu was. We zouden precies dezelfde mate van aantasting van de ozonlaag hebben als voorheen. 

Daarom is het belangrijk dat we ons realiseren dat de echte milieucrisis nu een politieke crisis is waarin politieke structuren de milieubeweging hebben overgenomen. Ze wisten hoe ze dit moesten doen: ze moesten inspelen op de bezorgdheid van mensen voor het milieu en wat problemen opblazen, en ons vervolgens overtuigen om een groot aantal bedrijven te sluiten.

Daardoor betalen we nu 6 keer meer voor elektriciteit dan voorheen. Er moet dus evenredigheid zijn. Bij het oplossen van milieuproblemen is het noodzakelijk om de echte problemen van de valse te onerscheiden en vervolgens de ware omvang van de echte problemen te bepalen.

Als we deze kwesties oprecht benaderen, zonder de wens om geld te verdienen of een reputatie voor onszelf te verwerven, als we onze medemensen en dus degenen die deze liefde waard zijn met liefde benaderen, dan en alleen dan zal beschaving over de hele wereld een gelukkig bestaan voortzetten. Dus dit principe van liefde is of zou centraal moeten staan bij het oplossen van problemen die voor ons onoplosbaar en soms cruciaal lijken.

Op het moment dat we dit doen in deze richting van samenwerking en genegenheid en van wederzijds respect en liefde, dan en alleen dan beginnen deze problemen te vervagen. Ze worden meer beheersbaar. Ze worden beter oplosbaar. In plaats van afschuwelijk ingewikkelde, wettelijk vastgelegde structuren te hebben die voorschrijven hoe we ons tegenover elkaar moeten gedragen, kun je veel meer vertrouwen op de bereidheid van mensen om met elkaar samen te werken als dat principe van liefde eenmaal goed is ingeprent in de manier waarop ze denken. Dat is waarom bewegingen zoals AllatRa zo waardevol zijn. Omdat jullie dit weerspiegelen.