ҶАМЪИЯТИ СОЗАНДА
Лоиҳаи байналмиллалӣ
Ҷамъияти Созанда чӣ тавр ба вуҷуд омад?
Дархост дар бораи формати нави ҷомеа, ки дар он афзалияти асосӣ арзиши ҳаёти инсон мебошад, аз миллионҳо одамони тамоми ҷаҳон меояд. Инро бузургтарин пурсиши иҷтимоӣ дар таърих нишон дод, ки онро волонтёрон дар тӯли зиёда аз 10 сол дар 180 кишварҳои ҷаҳон гузаронидаанд.
Ба ҳар як иштирокчии пурсиш як савол дода шуд: «Шумо дар кадом дунё зиндагӣ кардан мехоҳед?» Дар натиҷаи посухҳои одамон 8 Асос ташкил карда шуд, ки барои бунёди ҷомеаи формати нав асос гардид, номи «Ҷамъияти Созанда»-ро гирифт. Бо мақсади татбиқи он одамон аз тамоми ҷаҳон имрӯз дар лоиҳаи «Ҷамъияти Созанда» бо ҳамин ном муттаҳид ва амал мекунанд.
Дар паси лоиҳаи «Ҷамъияти Созанда» кӣ истодааст?
Миллионҳо одамони фарҳангҳои гуногун, миллатҳо, динҳо ва эътиқодҳо, ки мехоҳанд ҷаҳони моро ба роҳи беҳтар тағйир диҳанд ва медонанд, ки чӣ гуна онро қонунӣ ва осоишта анҷом диҳанд. Ҳар рӯз шумораи чунин одамон меафзоянд.
Мардуми тамоми дунё, ки бо риояи қатъии қонун муттаҳид шуда, бо ҳадафи ягона — фароҳам овардани шароити мусоид барои ҳаёти осоишта ва шукуфоии тамоми инсоният ва наслҳои оянда амал мекунанд.
Кӣ лоиҳаи «Ҷамъияти Созанда»-ро маблағгузорӣ мекунад?
Ҳама амалҳо ва чорабиниҳо дар доираи лоиҳаи «Ҷамъияти Созанда» танҳо аз ҷониби худи иштирокчиёни лоиҳа бо ташаббус, интихоб ва хоҳиши онҳо аз ҳисоби маблағҳои шахсии онҳо амалӣ карда мешаванд.
Лоиҳаи «Ҷамъияти Созанда» суратҳисоби бонкӣ, молия ва амвол надорад, маблағ ҷамъ намекунад ва фоида намебинад.
«Ҷамъияти Созанда» — як лоиҳаи комилан волонтёрӣ мебошад, ки дар доираи қонун амал мекунад, ки танҳо манфиатҳои худи мардумро ифода мекунад, на давлатҳо, ҳизбҳо ва созмонҳои алоҳида.
Фаъолияти бунёди Ҷамъияти Созанда қатъиян мувофиқи қонунгузории амалкунанда ба амал бароварда мешавад, ба қонунҳои байналмиллалӣ, аз ҷумла Эъломияи умумии ҳуқуқи башар ва паймони Байналмиллалӣ оид ба ҳуқуқҳои шаҳрвандӣ ва сиёсӣ мувофиқат мекунад, ки ба Ассамблеяи Генералии СММ писанд аст.
Бояд қайд кард, ки лоиҳаи «Ҷамъияти Созанда» ба ҳеҷ ваҷҳ ба сарнагунсозӣ нигаронида нашудааст, мухолифат ё дахолат ба фаъолияти ҳукумати мавҷуда, ба истиқлолият, тамомияти арзӣ ва сохти конститутсионии давлатҳо халал намерасонад ва содир намудани ягон амали дигари ғайриқонуниро пешбенӣ намекунад.
Чорабиниҳо дар доираи лоиҳаи «Ҷамъияти Созанда» ба тағйир додани формати муносибатҳои байни ҳамаи одамон нигаронида шудаанд, ба ягон кишвар ё кишварҳо вобаста нест, байналмиллалӣ буда, бо мақсади пурра амалӣ намудани ҳуқуқу озодиҳои ҳар як инсон дар саросари ҷаҳон амалӣ карда мешавад.
Чаро ба мо дар тамоми ҷаҳон Ҷамъияти Созанда лозим аст?
Дар тамоми ҷаҳон ба мо Ҷамъияти Созанда лозим аст, зеро танҳо Ҷамъияти Созанда:
Оё дар як кишвар ё иттиҳоди якчанд кишварҳо Ҷамъияти Созанда сохтан мумкин аст?
Имрӯз кишварҳои ҷаҳон бо ҳам зич алоқаманданд ва ба ҳам вобастаанд, аз ин рӯ кӯшиши эҷодӣ форамати созандаи ҷомеа дар як кишвари алоҳида ё ҳатто иттиҳоди якчанд кишварҳо ғайриимкон хоҳад буд.
Бунёди Ҷамъияти Созанда танҳо аз ҷониби тамоми инсоният дар тамоми ҷаҳон дар як вақт имконпазир аст. Пеш аз қабули қарори мусбат дар раъйпурсии умумиҷаҳонӣ, давлатҳои алоҳида метавонанд, танҳо ниятҳои худро барои гузаштан ба Ҷамъияти Созанда эълон кунанд. Дар акси ҳол, амнияти кишварҳое, ки алоҳида ва ё гурӯҳи мустақилона ба Ҷамъияти Созанда гузаштан мехоҳанд, инчунин амнияти аҳолии онҳо зери хатар монда метавонад. Онҳо аз он кишварҳое осебпазир ва беҳимоя хоҳанд шуд, ки то ҳол Ҷамъияти Созандаро дастгирӣ намекунанд.
8 Асосҳои Ҷамъияти Созанда
Ҳаёти Инсон арзиши олӣ аст. Ҳаёти ҳар як Инсон бояд мисли ҳаёти худ ҳифз карда шавад. Ҳадафи ҷомеа таъмин ва кафолати арзиши ҳар як Инсон мебошад. Чизе бештар аз ҳаёти Инсон арзишмандтаре нест ва наметавонад бошад. Агар як Инсон арзишманд бошад, пас ҳамаи Одамон арзишманданд!
Ҳар як инсон бо ҳуқуқи Инсон шудан таваллуд мешавад. Ҳама Одамон озод ва баробар таваллуд мешаванд. Ҳама ҳақ доранд интихоб кунанд. Дар рӯи замин аз болои Инсон, озодӣ ва ҳуқуқҳои ӯ ҳеҷ кас ва ҳеҷ чиз наметавонад бошад. Татбиқи ҳуқуқ ва озодиҳои инсон набояд ҳуқуқ ва озодиҳои дигаронро вайрон кунад.
Ҳеҷ кас ва ҳеҷ чиз дар ҷомеа ҳуқуқи таҳдид ба ҳаёт ва озодии Инсонро надорад!
Ба ҳар як Инсон таъмини ройгон бо маводи ниёзи аввалия, аз ҷумла хӯрок, манзил, хидмати тиббӣ, таҳсил ва амнияти пурраи иҷтимоӣ кафолат дода мешавад.
Фаъолияти илмӣ, истеҳсолӣ ва технологии ҷамъият бояд танҳо ба баланд бардоштани сифати зиндагии инсон равона карда шавад.
Устувории кафолатноки иқтисодӣ: набудани инфлясия ва бӯҳронҳо, нархҳои устувор ва якхела дар саросари ҷаҳон, воҳиди ягонаи пулӣ ва андозбандии ҳадди ақали муқарраршуда ё не.
Амнияти инсон ва ҷомеаро аз ҳар гуна таҳдидҳо хадамоти ягонаи глобалӣ, ки бо ҳолатҳои фавқулодда сарукор дорад, таъмин менамояд.
Ҳар як Инсон ҳуқуқ дорад дар бораи ҳаракат ва тақсимоти маблағҳои давлатӣ маълумоти боэътимод гирад. Ҳар як Инсон ба маълумот дар бораи вазъи иҷрои қарорҳои ҷамъият дастрасӣ дорад.
Васоити ахбори омма танҳо ба ҷомеа тааллуқ доранд ва иттилоотро рост, ошкоро ва софдилона инъикос мекунанд.
Идеология бояд ба таблиғи беҳтарин сифатҳои инсонӣ ва боздоштани ҳама чизҳое, ки ба муқобили Инсон нигаронида шудааст, равона карда шавад. Афзалияти асосӣ афзалияти инсоният, орзуҳои олии маънавӣ ва ахлоқии Инсон, инсондӯстӣ, фазилат, эҳтироми тарафайн ва таҳкими дӯстӣ мебошад.
Фароҳам овардани шароит барои рушд ва таълими Инсон бо ҳарфи калон, парвариши арзишҳои ахлоқӣ дар ҳар як шахс ва ҷамъият.
Манъ кардани таблиғи зӯроварӣ, танбеҳ ва маҳкум кардани ҳама гуна шаклҳои тақсимот, таҷовуз ва зуҳуроти зиддиинсонӣ.
Ҳар як шахс дар Ҷамъияти Созанда ба рушди ҳамаҷониба ва иҷрои шахсӣ ҳуқуқ дорад.
Таҳсил бояд ройгон ва барои ҳама баробар дастрас бошад. Фароҳам овардани шароит ва васеъ намудани имкониятҳо барои инсон барои амалӣ намудани қобилият ва истеъдоди эҷодии худ.
Тамоми захираҳои табиӣ ба одамон тааллуқ доранд ва дар байни мардум одилона тақсим карда мешаванд. Монополия кардани захираҳо ва истифодаи беақлонаи онҳо манъ аст. Ин захираҳо дар байни шаҳрвандони тамоми Замин тақсим карда мешаванд.
Агар инсон хоста бошад, ба Инсон кафолати кор дода мешавад. Барои як вазифа, ихтисос ё касби якхела пардохт бояд дар тамоми ҷаҳон якхела бошад.
Ҳар як шахс ба моликияти хусусӣ ва даромад ҳуқуқ дорад, аммо дар доираи ҳаҷми капитализатсияи шахс, ки ҷомеа муқаррар кардааст.
Дар Ҷамъияти Созанда мафҳуми «қудрат» вуҷуд надорад, зеро масъулият барои тамоми ҷамъият, инкишофи он, шароити зиндагонӣ ва системаи мутаносиби он ба дӯши ҳар як Шахс аст.
Ҳама ҳақ доранд дар идоракунии корҳои Ҷамъияти Созанда ва қабули қонунҳое, ки ҳаёти инсонро беҳтар мекунанд, иштирок кунанд.
Ҳалли масъалаҳои аз ҷиҳати иҷтимоӣ муҳим, дорои аҳамияти иҷтимоӣ ва иқтисодӣ, ки ба ҳаёти инсон таъсир мерасонанд, барои муҳокима ва овоздиҳии оммавӣ (раъйпурсӣ) пешниҳод карда мешаванд.
Дар Ҷамъияти Созанда ба шарофати ҷорӣ намудани модели нави иқтисодӣ ва технологияҳои нав зарурати истифода бурдани пул лозим намеояд. Аз ин рӯ, баъзе муқаррароти 8 Асосҳои Ҷамъияти Созанда, ки мавҷудияти муносибатҳои пулӣ асос ёфтаанд, танҳо дар давраи гузариш ба Ҷамъияти Созанда аҳамият хоҳанд дошт.
Ҷамъияти Созанда ба ҳар як одами сайёра чӣ медиҳад?
Ин манфиатҳо дар Ҷамъияти Созанда барои ҳар як инсон дар сайёра чӣ тавр таъмин карда мешаванд?
Агар ба назар гирем, ки дар Ҷамъияти Созанда ба инсон аз рӯи ҳуқуқи таваллуд бисёр чизҳо дода мешаванд, пас аз худи одам чӣ талаб карда мешавад?
Historical facts confirm that when a country is ruled by one person, it can have extremely negative consequences and lead to the radicalization of the country, dictatorship, disregard for human rights, and the outbreak of wars. It is wrong and dangerous when one person makes decisions for millions. In the Creative Society, all important decisions are made collectively by the people, both regarding their own country and global issues. At the same time, people will assign politicians as hired managers to make decisions on specific issues, manage certain areas, and implement decisions made by the people.
This corresponds to the right of every person to participate in the governance of their country directly or through freely elected representatives, as provided for in the Universal Declaration of Human Rights and the International Covenant on Civil and Political Rights adopted by the United Nations General Assembly.
Чаро формати Ҷамъияти Созандаро бо дигар моделҳое,
ки қаблан амалӣ шуда буданд ва ҳатто бо моделҳои фарзиявӣ таҳия шуда, вале амалӣ нашудаанд, муқоиса кардан лозим нест? Зеро дар ҳамаи дигар моделҳои ташкили ҷамъият ҳокимияти камҳо бар аксарият ҳамеша дар шакли ниҳонӣ ё ошкор нигоҳ дошта мешуд. Ва дар Ҷамъияти Созанда ҳеҷ кас наметавонад, қудратро ғасб кунад ё онро аз мардум бигирад, зеро бо худидоракунӣ вазифаи ҳокимият дар байни ҳамаи одамон баробар тақсим карда мешавад.
Барои маълумоти бештар дар бораи он, ки худидоракунӣ дар Ҷамъияти Созанда чӣ гуна амал мекунад, ба видео нигаред, ки дар анҷумани Байналмиллалии «Бӯҳрони ҷаҳонӣ. Роҳи наҷот ҳаст» пешниҳод карда шуд:
Чӣ тавр дар солҳои наздик дар тамоми ҷаҳон Ҷамъияти Созанда барпо карда шавад?
Саволи зерин ба раъйпурсии умумиҷаҳонӣ пешниҳод карда мешавад:
Қарори мусбӣ маънои онро дорад:
қабули 8 Асосҳои Ҷамъияти Созанда ҳамчун муқаррароти асосии Сарқонуни ҷаҳонӣ;
тасдиқи платформаи ягонаи Интихоботии умумиҷаҳонӣ ҳамчун мақоми олитарини ҳокимият дар рӯи Замин;
муқаррар намудани санаи оғози давраи гузариш ба Ҷамъияти Созанда.
Шумо чӣ кор карда метавонед, то зудтар дар Ҷамъияти Созанда зиндагӣ кунед?
Ба миллионҳо одамон дар саросари ҷаҳон ҳамроҳ шавед, ки аллакай фаъоланд ва ба таври қонунӣ атрофиён, шиносҳо ва ношиносҳоро дар бораи Ҷамъияти Созанда огоҳ созед. Ин амалҳо барои ба вуҷуд овардани талаботи васеи аҳли ҷамъият ба бунёди Ҷамъияти Созанда заруранд. Ҳар қадар зудтар аксарияти одамони сайёра донанд, ки барои ҳама шароити муносиби зиндагӣ имконпазир аст, ҳамон қадар зудтар раъйпурсии умумиҷаҳонӣ гузаронида мешавад.
Агар дар раъйпурсии умумиҷаҳонӣ аксарияти мардум тасмим гиранд, ки формати ҷомеаро аз истеъмолӣ ба созандагӣ иваз кунанд, пас тақрибан баъди 6 моҳ давраи гузариш ба Ҷамъияти Созанда сар мешавад, ки аз рӯи ҳисобҳои пешакӣ 5-6 сол давом мекунад. Баъди ба охир расидани он мо ба давраи нави Ҷамъияти Созанда дохил мешавем.
Бояд қайд кард, ки бисёр неъматҳо ва имтиёзҳо аз рӯзи аввали давраи гузариш ба инсон дастрас мешаванд: ҳар як шахс зиндагии осуда, обод, босубот ва озод дорад.
Шумо мехоҳед, ки ҳамаро дар бораи Ҷамъияти Созанда зудтар ва самараноктар огоҳ созед, то ки он ҳарчи зудтар биёяд?
Нақши сиёсатмадорон
дар бунёди Ҷамъияти Созанда
Сиёсатмадорон, аз ҷумла аъзоёни партияҳои сиёсӣ ва роҳбарони мамлакатҳо ба туфайли фаъолияти касбӣ, мавқеъ, ошкорбаёнӣ ва шӯҳрати худ имкониятҳои калон доранд, ки дар бораи Ҷамъияти Созанда хабар диҳанд. Иштироки сиёсатмадорон дар маълумотдиҳӣ, суръати бунёди Ҷамъияти Созандаро хеле метезонад.
Иштирокчиёни лоиҳаи Ҷамъияти Созанда метавонанд, бо ҳар василаи ҳуқуқӣ он сиёсатмадоронеро, ки дар бораи Ҷамъияти Созанда фаъолона иттилоот медиҳанд, дастгирӣ кунанд.
Бояд ба назар гирифт, ки сиёсатмадороне, ки Ҷамъияти Созандаро дастгирӣ мекунанд, аз ҷумла волонтёрони лоиҳа, ҳатто соҳиби қудрат, дастгирии аксарият, инчунин имконияти воқеии тағйир додани қонунгузорӣ, аз ҷумла сарқонуни кишвар, пеш аз ҳама вазифадоранд, ки ҳимояи тамомияти ҳудудӣ, соҳибихтиёрӣ ва манфиатҳои мамлакати худ, манфиатҳои халқи худ, инчунин партияро, агар аз он интихоб шуда бошанд, ҳимоя кунанд.
Ҳамзамон, сиёсатмадорон дар кишвари худ ва дар арсаи байналмиллалӣ метавонанд бо усулҳои истисноии қонунӣ дар бораи Ҷамъияти Созанда иттилоот дода, дар бунёди босуръати он саҳмгузор бошанд. Дар асоси имкониятҳои кишвар онҳо низ метавонанд, танҳо бо василаҳои қонунӣ ва дастгирии мардум асосҳои муайяни Ҷамъияти Созандаро ба Сарқонун ворид намоянд, балки фақат ба шарте, ки ин ба одамон ба ҳуқуқу озодиҳои онҳо зарар нарасонад, мамлакатро аз ҷиҳати иқтисодӣ, сиёсӣ, иҷтимоӣ, фарҳангӣ ва аз ҷиҳати дигар ба зери хавф намегузорад ва заиф намекунад, боиси аз байн рафтани соҳибихтиёрӣ, истиқлолият ва тамомияти арзии он намегардад, кишварро рақобатпазир намегардонад ва дигар оқибатҳои манфиро ба бор намеорад.
Ин огоҳӣ ба далели он аст, ки қабл аз қабули формати созандаи ҷомеа дар як раъйпурсии ҷаҳонӣ чунин кишвар ҳамкориро бо кишварҳои дигар дар формати истеъмолӣ идома медиҳад, ба сиёсати бевиҷдонона, хашмгинона, ҷанговарона асос ёфтааст, ва амалӣ гардондани ҳатто рукни асосӣ Ҷамъияти Созанда — арзиши ҳаёти инсонро ҳақиқатан таъмин карда наметавонад. Сиёсатмадорон ҳангоми ворид кардани ҳама гуна тағйирот бояд беҳбудии кишвар ва шаҳрвандони худро ғамхорӣ кунанд.
Ҳар як шахс дар Ҷамъияти Созанда боз чӣ афзалиятҳо, манфиатҳо ва дурномаҳо ба даст меорад?
